วันศุกร์ที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2551

กรุณารอสักครู่

วันนี้นั่งอ่านหนังสือแล้วเจอบทความดีๆ อยากให้ลองอ่านดู

โดยเฉพาะในช่วงภาวะโลกร้อนแบบนี้ คงช่วยให้คิดอะไรดีๆได้อีกเยอะ

"กรุณารอสักครู่"

"อะไรก็ตามที่ได้มาด้วยการรอคอย มันย่อมมีค่าเสมอ"

ถ้าถามถึงระยะเวลาที่เสาะหาไม้มาใช้งานเรามักจะนึกถึงเวลาที่ใช้ในการตัดและแปรรูปไม้เพียงไม่มีนาทีมากกว่าจะไปนึกถึงวันเดือนปีกว่าทีต้อไม้จะโตพอให้ตัดได้

ต้นไม้อายุหลายร้อยปีจบจบชีวิตลงด้วยคมเลื่อยไฟฟ้าภายในเวลาไม่กี่นาที ยังคงเป็นเหตุการณ์มี่เกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าแทบทุกวัน

ถ้ามีกฎว่า เราสามารถใช้ไม้ได้เฉพาะที่เราปลูกเอง อยากใช้ก็รู้จักปลูก ดูแลและ รอคอยด้วยตัวเอง เราน่าจะเห็นค่าของต้นไม้มากกว่านี้เยอะ

คริสโตเฟอร์ แคทเทิล อาจารย์ด้านการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ของมหาวิทยาลัย บักกิ้งแฮมเชียร์ ในเวลส์ กำลังทำโครงการที่คล้ายๆกันแนวคิดนี้ คือไม่ว่าจะเราจะ อยากได้เฟอร์นิเจอร์ไม้ใดๆ เขาก็จะปลูกมันขึ้นมาให้ แถมยังไม่ใช่ปลูกการปลูกแล้วตัดไม้มาแปรรูป เขาปลูกโต๊ะ ปลูกเก้าอี้ขึ้นมาเลย!!!

ขั้นตอนก็แค่ หว่านเมล็ดพันธุ์ลงไปในดินเมื่อต้นอ่อนเติบโตขึ้นมามันจะถูกต่อตัด ดัดพันให้เกลายเป็นรูปทรงของเฟอร์นิเจอรืที่เราต้องการ วิธีการบังคับต้นไม้ให้มีรูปทรง ที่ต้องการเพื่อเอาไปใช้ทำวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ นี้ไม่ใช่เรื่องใหม่เพราะเค้าทำมากันตั้งแต่ยุคอียิปต์โบราณแล้ว

นักปลูกเฟอร์นิเจอร์คนนี้ยืนยันว่า สิ่งที่เขาทำมันไม่ได้ช่วยพิทักษ์โลก แต่เป็นการ แสดงให้เห็นว่าเรสามารถผลิตของสิ่งหนึ่งขึ้นมาโดยไม่ทิ้งมลพิษอะไรไว้ให้กับโลกเลย เพราะเฟอร์นิเจอร์ของเราไม่มีการใช้ตะปู สว่าน การ หรือเครื่องมือใดๆทั้งนั้น สิ่งเดียว ที่เฟอร์นิเจอร์พวกนี้ต้องการก็คือ "เมล็ด" และ "การรอคอย" 4ปี สำหรับเก้าอี้ไม่มีพนัก 6ปี สำหรับเก้าอี้ใหญ่ ถ้าเป็นโต๊ะกินข้าวก็นานกว่านั้นหน่อย

ลองปลูกเก้าอี้ดูสักตัว แล้วเราจะรู้ค่าของไม้ขึ้นอีกเยอะ!!!

จากหนังสือ "ต้นไม้ใต้โลก"

ไม่มีความคิดเห็น: